Wprowadzenie
Bractwo Muzułmańskie (BM) oskarżyło Izrael o to, że stoi za starciami, które rozpoczęły się 9 października 2011, między koptyjskimi protestującymi a siłami wojska i policji przed budynkiem telewizji Maspero w Kairze, podczas którego zginęły 24 osoby, w tym żołnierze, a setki zostały rannych. Twierdzenie to opiera się na historii, która pojawiła się pod koniec 2010 r. na licznych internetowych witrynach arabskojęzycznych, a według której były szef Wojskowego Zarządu Wywiadowczego (Aman) Izraela, generał Amos Yadlin, chwalił się, że Izrael wprowadził w życie plan podżegania do napięć politycznych i społecznych w Egipcie i innych krajach arabskich[1] .
Nie jest to pierwsze oskarżenie Izraela oparte na rzekomych wypowiedziach Yadlina. Podobne twierdzenia czyniono po zamachach bombowych w kościele Al-Kiddissin w Aleksandrii 1 stycznia 2011 r. Wielu autorów arabskich, którzy pisali o tym zamachu, twierdziło, że odpowiedzialny był Izrael, cytując rzekome wypowiedzi Yadlina. To oskarżenie Izraela pojawiało się głównie w mediach egipskich, zarówno rządowych, jak poza rządowych, ale także w mediach syryjskich i katarskich oraz, bezprecedensowo, w mediach saudyjskich. Jeśli chodzi o społeczeństwo arabskie, fakt, że Izrael nie zdementował historii o Yadlinie, a w rzeczywistości zignorował ją, służyło tylko wzmocnieniu wiarygodności oskarżeń.
Analiza kilkudziesięciu doniesień na ten temat (spośród tysięcy opublikowanych) sugeruje, że historia została sfabrykowana przez Syrię i Hezbollah w oczekiwaniu na publikację oskarżenia w sprawie zamordowania byłego premiera libańskiego Rafika Al-Haririego (opublikowanego ostatecznie w czerwcu 2011 r.) w celu oczyszczenia Hezbollahu i Syrii z oskarżenia o udział w zamachu oraz wplątania Izraela. Historia Yadlina była cytowana przez innych w świecie arabskim, szczególnie w Egipcie, jako dowód udziału Izraela w rozmaitych incydentach w regionie, aby uniknąć zajęcia się prawdziwymi przyczynami tych wydarzeń.
Poniżej przedstawiamy fragmenty artykułów, które pojawiły się w prasie arabskiej w sprawie rzekomych wypowiedzi Yadlina, w następstwie ataku na kościół Al-Kiddissin oraz demonstracji w październiku 2011 przed Maspero.
Izrael oskarżony o to, że stoi za religijnymi napięciami w Egipcie
Przedstawiciel BM: Agenci syjonistyczni rozpalili ogień fitna
W artykule na witrynie ruchu przedstawiciel BM Abd Al-Rahman Al-Barr powiedział, że wypowiedzi Yadlina są dowodem, iż Izrael stał za demonstracjami Maspero. Al-Barr, profesor uniwersytetu Al-Azhar i członek Międzynarodowego Związku Uczonych Muzułmańskich, który jest członkiem biura Przewodnika Generalnego BM i o którym mówi się czasami „mufti”. napisał: „Niektóre z dokumentów ujawnionych przez zaszczytną rewolucję [egipską] ujawniły, że obalony reżim [egipski] i jego aparaty bezpieczeństwa promowały prywatną i wąską agendę odpowiadającą agendzie syjonistycznej, i że to te aparaty miały w zwyczaju planowanie tak zwanych incydentów sekciarskich, a przynajmniej ignorowania ich lub świadomie niewłaściwego zajmowania się nimi… Gang syjonistyczny… próbował zatrudniać swoich ludzi, o których Yadlin powiedział, że podstawiono ich wszędzie… Agenci syjonistyczni wśród resztek [poprzedniego reżimu] i inni próbowali wykorzystać uczucia religijne, z których znani są Egipcjanie, tak muzułmanie, jak chrześcijanie, w celu rozpalenia ognia fitna. Godne pożałowania jest to, że niektórzy z oddanych patriotów po obu stronach wpadli w pułapkę zastawioną na nich i wzięli udział w szerzeniu pogłosek i rozpalaniu emocji po obu stronach…
Rozsądni ludzie w tym narodzie, po wszystkich stronach, muszą zainicjować i podjąć poprawne działania w celu zniweczenia intryg syjonistów i resztek [poprzedniego reżimu]. Widzieliśmy, że telewizja syjonistyczna kontynuuje podżeganie przeciwko Radzie Najwyższej Sił Zbrojnych i armii egipskiej ogólnie; publikuje fałszywe doniesienia o cierpieniach Koptów z powodu dyskryminacji etnicznej między muzułmanami i chrześcijanami i z powodu ucisku religijnego w całym Egipcie; podżega do kontynuacji protestów oburzenia, skierowanych na obalenie tak zwanego ‘reżimu’ generałów; i wzywa USA do niesprzedawania broni Egiptowi w reakcji na Maspero. To jest słabość syjonistyczna, którą demaskują niektóre ze zdarzeń za kulisami i dowodzi, że syjoniści są zaangażowani w podżeganie wydarzeń, a przynajmniej w wykorzystywanie ich…”[2]
Redaktor egipskiego tygodnika: Spisek według Yadlina
Wahid Rafat, dyrektor zarządu redakcyjnego “Al-Watani Al-Yawm”, tygodnika byłej rządzącej Partii Narodowo Demokratycznej, napisał, że Mossad namówił do zamachu bombowego na kościół w Aleksandrii zgodnie ze strategią naszkicowaną przez Yadlina. Wypowiedzi Yadlina, stwierdził, są dowodem istnienia „amerykańsko-syjonistycznej strategii” podzielenia świata arabskiego:
„Mossad należy winić za [zamach bombowy z następujących przyczyn]: ponieważ jest głównym beneficjentem odciągnięcia uwagi Egiptu od tego, co zdarzyło się w Sudanie Południowym 9 stycznia [2011 r., tj. referendum w sprawie niepodległości]; ponieważ ma strategię podżegania do fitna, jak to oznajmił były szef wywiadu [izraelskiego], Amos [Yadlin]; ponieważ wydał w tym celu miliony w Egipcie; ponieważ szkodzi tylko muzułmanom i chrześcijanom, ale nie zbliża się do Żydów w Egipcie, Iraku, Ameryce i Europie; ponieważ jest zdolny do naśladowania operacji Al-Kaidy, a potem oskarżania Al-Kaidy [o własne zamachy] w swoich mediach i na swoich witrynach internetowych; i ponieważ chce wywrzeć zemstę na [aparacie] bezpieczeństwa Egiptu po tym, jak zdemaskował szpiegów [Izraela]… Wypowiedzi Amosa [Yadlina] dowodzą, że istnieje amerykańsko-syjonistyczna strategia rozbicia świata arabskiego poprzez konflikty religijne…”[3]
W cotygodniowym kazaniu z 6 stycznia 2011 r. Przewodnik Generalny BM. dr Muhammad Badi wezwał do zachowania jedności w Egipcie w świetle „przyznania się Yadlina”: „Nie wolno nam oddzielać tej ohydnej zbrodni [tj. zamachu bombowego] od planów wrogów ummah spowodowania fitna w kraju, do których przyznał się były szef syjonistycznego wywiadu. Ta sprawa zobowiązuje nas do podjęcia intensywnej akcji dla zachowania jedności ummah i wzmocnienia jej przeciwko każdej próbie jej przełamania…”[4]
W wywiadzie z 3 stycznia 2011 r. dla Al-Faraeen TV były egipski wiceminister spraw zagranicznych i obecny kandydat na prezydenta, Abdallah Al-Aszal, cytował rzekome wypowiedzi Yadlina jako dowód, że Izrael stał za zamachem bombowym na kościół, podkreślając równocześnie, że przeprowadzili go Egipcjanie: „Dzisiaj wielu młodych ludzi w Egipcie jest nieszczęśliwych; uciekają z kraju i wolą umierać na brzegach Morza Śródziemnego, bo nie mają tutaj możliwości pracy. Jeśli zapytasz jednego z nich, powie: ‘Jeśli znajdę coś za granicą, wyjadę’. Mossad wykorzystuje tę [sytuację]. To Egipcjanie przeprowadzili te operacje, ale Mossad je wykorzystał. Czy to są po prostu teorie? Nie. Kiedy szef izraelskiego Amanu, Amos Yadlin, robił przegląd ostatnich czterech i pół roku, wyraźnie powiedział, że Izrael wykorzystał porozumienie pokojowe [z Egiptem] w celu infiltrowania Egiptu”[5] .
W wywiadzie dla liberalnej witryny internetowej Elaph były parlamentarzysta egipski Nabil Babawi, który jest Koptem, powiedział: “Prezydent Mubarak powiedział, że obce plany i elementy stały za zamachem bombowym [na kościół w Aleksandrii], a mówi on tylko w oparciu o wiarygodne informacje, dostarczone mu przez aparaty bezpieczeństwa. Szefem tych [obcych] elementów jest izraelski Mossad. [Wypowiedzi] generała Amosa Yadlina… są najlepszym dowodem udziału Mossadu w [tym zamachu]. Izrael zawsze dążył do destabilizacji Egiptu i zagrożenia bezpieczeństwu narodowemu…”[6]
Czołówka w egipskiej gazecie “Al-Ahali”: „Dowody wskazują na udział izraelskiego Mossadu w zamachu bombowym na kościół”[7]
Artykuły w prasie arabskiej oskarżają Izrael o to, że stał za zamachem bombowym na kościół w Aleksandrii
Twierdzenia o udziale Izraela w zamachu bombowym na kościół w Aleksandrii pojawiły się nie tylko w Egipcie, ale w całym świecie arabskim. Na przykład Muhammad Kanais, publicysta syryjskiej gazety rządowej „Al-Baath” powiedział, że wypowiedzi Yadlina były „złotym przyznaniem się [do winy Izraela], które nie potrzebuje żadnych interpretacji”[8] .
Szarifa Al-Szamlan, publicystka saudyjskiej gazety “Al-Riyadh” napisała w podobnym duchu: “…Nie wiem dlaczego najbardziej fundamentalna zasada poszukiwania winnego jest ignorowana, a jest nią szukanie tego, który [na tym] zyskuje. Dlaczego polityczna pamięć arabska została uszkodzona i nie zachowała śladu tego, co działo się w przeszłości i obecnie… [jak następujące wydarzenia]: ujawnienie sieci szpiegów izraelskich w Egipcie…; przemówienie jednego z przywódców izraelskich, który uważa, że jest prawem Izraela szpiegowanie w Egipcie, ponieważ obawia się dojścia do władzy BM; przemówienie Amosa Yadlina… o fakcie, że jego aparat od 1979 r. dokonał wielkiej infiltracji Egiptu, która pomogła stworzyć atmosferę [wewnętrznego] konfliktu i że [Amanowi] udało się wywołać napięcia, rozlew krwi i [konflikt] sekciarski w więcej niż jednym miejscu w infrastrukturze i społeczeństwie w Egipcie…
Wszystkie te oznaki są ostrzeżeniami, które nie powinny być ignorowane przed incydentem [tj. zamachem na kościół] i [oskarżycielski] palec nie może wskazywać na kogokolwiek poza wrogiem [izraelskim]… Kościół uniewinnił Żydów [przelania] krwi Jezusa. Czy także uniewinni ich [przelania] krwi chrześcijan w kościele Al-Kidissin w Aleksandrii?”[9]
Żydzi planowali konflikt sekciarski[10]
„Ofiary zamachu bombowego w Egipcie”[11]
Źródło rzekomych wypowiedzi Yadlina
W oparciu o badania MEMRI wydaje się, że wypowiedzi przypisywane Yadlinowi zostały opublikowane po raz pierwszy na stronie internetowej libańskiego tygodnika “Al-Thabat” 21 października 2010 r. w artykule na pierwszej stronie podpisanym przez redaktora naczelnego. Sądząc po treści witryna ta jest bliska Hezbollahowi i jego sojusznikom, Syrii i Iranowi, a sprzeciwia się Zachodowi i jego sojusznikom[12] .
Tego samego dnia wypowiedzi te pojawiły się również na dwóch innych witrynach o podobnej orientacji: blogu pod nazwą „Nasser Al-Muqawama” – „Zwolennicy oporu”[13] (gdzie zamieszczono te same cytaty, poza końcowym wierszem); i na libańskiej witrynie Saidonline.com, która określa się jako witryna informacyjna zajmująca się sprawami handlu, kultury i społeczeństwa i często cytuje postaci Sił 8 Marca. Cytuje informację o Yadlinie jako zaczerpniętą z „Al-Thabat”.
Następnie wypowiedzi te były cytowane na tysiącach innych witryn z nieznacznymi zmianami. Należy zauważyć, że we wszystkich doniesieniach twierdzi się, iż generał Yadlin wygłosił te słowa podczas ceremonii, w której przekazywał dowództwo nad Amanem nowemu szefowi – ceremonii, która w rzeczywistości odbyła się 22 listopada 2010 r. (w miesiąc po pierwszej publikacji tych wypowiedzi w prasie arabskiej) w obecności prasy izraelskiej[14] . Wśród witryn, które opublikowały rzekome wypowiedzi Yadlina, były witryny bliskie Iranowi i Syrii, takie jak Al-Manar TV[15] , witryna informacyjna Champress, która jest bliska reżimowi syryjskiemu[16] i inne witryny syryjskie, takie jak gazeta online Al-Baath Media[17] . Pojawiły się one również na witrynie partii Michela Aouna, Wolnego Ruchu Patriotycznego w Libanie[18] , na witrynie Sił 14 Marca w Libanie[19] , różnych witrynach palestyńskich[20] , kilku witrynach Arabów izraelskich, takich jak Bokra[21] i na witrynie tygodnika „Kul Al-Arab”[22] , rozmaitych egipskich witrynach opozycyjnych, takich jak witryna tygodnika „Al-Usbu”[23] i na witrynie syryjskiej partii komunistycznej[24] . Wypowiedzi te pojawiły się także na arabskich witrynach poza Bliskim Wschodem, takich jak witryna wychodzącego w USA tygodnika “Sawt Al-Urouba”, która według własnego opisu zajmuje się sprawami arabskiej ojczyzny i diaspory[25] oraz na witrynie gazety „Akhbar Al-Arab”, publikowanej w Kanadzie i USA i opisującej się jako witryna „Panarabska i Arabska”[26] .
Aneks: Artykuł z 21 października 2010 r. w “Al-Thabat” przedstawiajacy rzekome wypowiedzi Yadlina[27]
Poniżej podajemy fragmenty artykułu, który okazał się być oryginalnym źródłem rzekomych wypowiedzi Yadlina:
„Zachodnie koła polityczne i dyplomatyczne były zaskoczone wypowiedziami generała Amosa Yadlina, szefa syjonistycznego wywiadu wojskowego, który [niedawno] zakończył swoją kadencję i został zastąpiony przez generała Aviva Kochaviego. Wypowiedzi Yadlina padły kilka dni temu, kiedy przekazywał stanowisko swojemu następcy w obecności więcej niż jednego korespondenta z mediów izraelskich, który przekazał je elementom europejskim i amerykańskim.
Generał Amos Yadlin powiedział: ‘Przez minione cztery i pół roku wykonaliśmy wszystkie powierzone nam misje i zakończyliśmy wiele misji rozpoczętych przez naszych poprzedników, z których najważniejszą było dosięgnięcia ‘Czarownika’ – [co jest] zakodowanym imieniem tworu syjonistycznego dla dowódcy Imada Mughniji… Temu człowiekowi udało się wyrządzić wiele szkody naszemu krajowi. Powodował jedną naszą porażkę za drugą, nawet udało mu się infiltrować nasz twór [Izrael] swoimi agentami. Ostatecznie jednak udało nam się dopaść go w jego ciepłej fortecy w Damaszku, gdzie operacje są bardzo trudne. Nasz sukces w powiązaniu sieci działających w Libanie, Palestynie, Iranie i Iraku umożliwił nam otoczyć go w jego norze w Damaszku. To był [jeden z] najznakomitszych sukcesów historycznych naszego aparatu w ciągu wielu lat’.
Amos Yadlin powiedział następnie: ‘Zreorganizowaliśmy liczne sieci szpiegowskie pracujące dla nas w Libanie i niedawno ustanowiliśmy dziesiątki [więcej], rozwiązując równocześnie dziesiątki innych. Naszym najważniejszym [osiągnięciem] było całkowite przejęcie sektora medialnego [w Libanie], co dało nieoczekiwaną ilość materiałów wywiadowczych. Podobnie przeszkoliliśmy elementy bezpieczeństwa wewnątrz Libanu wśród milicjantów, którzy są w kontakcie z [Izraelem] od lat 70. Udało im się, pod naszym kierunkiem, przeprowadzić zabicie i zamachy bombowe naszych wrogów w Libanie oraz poczynić niesłychane osiągnięcia w usunięciu syryjskiego wywiadu i wojska z Libanu i w oblężeniu Hezbollahu’.
Yadlin kontynuował omawianie swoich osiągnięć: ‘W Iranie dokonaliśmy szeregu pomyślnych infiltracji. Więcej niż raz przeprowadzaliśmy zabójstwa i zamachy bombowe przeciwko naukowcom nuklearnym i przywódcom politycznym. W znacznej mierze udało nam się monitorować irański program nuklearny, co z pewnością jest z korzyścią dla całego Zachodu i w powstrzymywaniu zagrożenia, że jego nuklearne [aspiracje rozszerzą się na [resztę] regionu i na [cały] świat.
W Sudanie wykonaliśmy najlepszą robotę. Założyliśmy trasę przekazywania broni do sił separatystycznych w Sudanie Południowym, wyszkoliliśmy wielu [Sudańczyków Południowych], przeprowadziliśmy więcej niż jedną operację logistyczną, żeby im pomóc, założyliśmy imponujące sieci w całym [Sudanie] Południowym i w Darfurze, które są teraz w stanie prowadzić działania w nieskończoność, [a] teraz nadzorujemy organizację (Ruchu Ludowego)[28] i założyliśmy aparaty bezpieczeństwa i wywiadu dla [tej organizacji]…
Jeśli chodzi o Afrykę Północną, poczyniliśmy wielki postęp w rozszerzaniu sieci szpiegowskich w Libii, Tunezji i Maroku, czyniąc wszystko [co moglibyśmy chcieć osiągnąć] tam, osiągalnym. [Te sieci] są zdolne do wpływania na sprawy wszystkich tych państw, negatywnie lub pozytywnie. Jeśli chodzi o Egipt, który jest naszym najważniejszym teatrem operacji, [nasza] praca [tam] postępuje zgodnie z planami, które nakreślaliśmy od 1979 r.; przeprowadziliśmy infiltracje polityczne, bezpieczeństwa, ekonomiczne i wojskowe w więcej niż jednym miejscu; udało nam się pogorszyć napięcia sekciarskie i społeczne i stworzyć środowisko nieustannego konfliktu, napięcia i podziału w celu poszerzenia pęknięć w społecznej i politycznej strukturze Egiptu. Tak więc, każdy reżim po Hosni Mubaraku będzie niezdolny do poradzenia sobie ze schizmą, zacofaniem i słabością panującymi w Egipcie…’
Emerytowany generał kontynuował: ‘Jeśli chodzi o Palestyńczyków, to my usunęliśmy treść a Autonomii [Palestyńskiej] i zdobyliśmy kontrole nad przywódcami PLO… i ustanowiliśmy z nimi silne więzi. Niektórzy z nich pomogli nam na wielu arenach arabskich i ustanowili dla nas bezpośrednie lub pośrednie kontakty z aparatami arabskimi i przywódcami…
Ale największe niebezpieczeństwo ze wszystkich jest [ze strony] ruchu dżihadu, który zachowuje absolutną tajemnicę i działa na naszym terytorium oraz w wielu krajach arabskich z wielką pewnością siebie. Jest nadal zagadką i musi ona zostać ujawniona. Jeśli chodzi o Hamas, to ataki na niego muszą trwać zarówno w [Izraelu], jak za granicą, [ponieważ] Hamas stanowi wielkie niebezpieczeństwo dla państwa żydowskiego i skłania [ruchy] islamskie w państwach arabskich i na całym świecie [do działania] przeciwko nam. Nasza kampania zablokowania i zlikwidowania [Hamasu] będzie najprawdopodobniej ukończona w określonym czasie i zgodnie z planem, jaki nasz aparatu [wywiadu] zaprojektował do najwyższego stopnia dokładności’.
Odchodzący generał zakończył: ‘Szczególnie dzięki pozbyciu się Rafika Al-Haririego byliśmy w stanie zrealizować więcej niż jeden z [naszych] projektów w Libanie. Podobnie, pozbycie sie Imada Mughniji umożliwiło zapoczątkowanie nowego etapu walki przeciwko Hezbollahowi. Musimy kontynuować pracę nad tymi dwoma planami [przypuszczalnie kampanię przeciwko Hamasowi i Hezbollahowi] i kontynuować wszystkie plany na arenie libańskiej, szczególnie po tym, jak [trybunał] międzynarodowy opublikuje oskarżenie, wskazujące na Hezbollah jako odpowiedzialnego za zabicie byłego prezydenta Rafika Al-Haririego. W ten sposób osiągniemy pożądany etap na arenie libańskiej, zanim zwrócimy się do [rozprawy] z Syrią, która jest pożądanym celem końcowym. W ten sposób zrealizujemy wszystkie plany państwa żydowskiego, po jego wielkich osiągnięciach w Iraku, Sudanie i Jemenie, z Libanem [który] wkrótce [podąży za nimi]. W dodatku dwóch prezydentów, Hosni Mubarak i Mahmoud Abbas, muszą być codziennie chwaleni za ich wkład w stabilność naszego państwa i realizację naszych planów’.
Na tym syjonistyczny generał zakończył. Ma zamiar utrzymywać swoją niechęć i wrogość wobec Arabów na innym stanowisku… na sposób swoich poprzedników i wszystkich syjonistów. ‘Umiarkowani’ Arabowie kontynuują milczenie wobec tych haniebnych zdrad, zarówno dużych, jak małych, [muzułmańskiej] ummah i witają pochwały swoich wrogów jeszcze większymi pochwałami i podporządkowaniem się wrogowi.
Po oświadczeniach [Yadlina] jesteśmy zaskoczeni olbrzymim milczeniem mediów arabskich o tym doniesieniu, które zostało opublikowane w więcej niż jednym medium syjonistycznym i na więcej niż jednej witrynie europejskiej lub arabskiej, i było omawiane w większości zachodnich kół politycznych. [Wypowiedzi te były także] przedstawione większości przywódców arabskich, ale niestety nie zyskały żadnej uwagi mimo faktu, że stanowią pełne przyznanie się mordercy ofierze.
Czy nasz wielki poeta, Muzaffar Al-Nawab, miał rację, kiedy powiedział [następujące słowa]?
Jerozolima jest panną młodą twojej arabskości!!
Dlaczego więc wprowadziłeś wszystkich cudzołożników nocą do jej pokoju,
I stoisz podsłuchując za drzwiami krzyków jej rozdartej dziewiczości?
Wyciągnąłeś swoje sztylety i spuchłeś z dumy
I krzyczałeś do niej, by była cicho w imię honoru[29]
[Podpisane]: Redaktor naczelny”
*B. Chernitsky pracownikiem naukowym w MEMRI.
[1] Szczegóły wypowiedzi przypisywanych Yadlinowi znajdują się w aneksie do tego raportu.
[2] Ikhwanonline.com, 13 października 2011.
[3] “Al-Watani Al-Yawm” (Egipt), 5 stycznia 2011.
[4] Ikhwanonline.com, 6 stycznia 2011.
[5] Patrz MEMRI TV Clip No. 2747, „Egyptian Intellectuals Accuse the Israeli Mossad for the AlexandriaChurch Bombing,” 3 stycznia 2011, http://www.memritv.org/clip/en/2747.htm . Rzekomymi wypowiedziami Yadlina zajęły się także inne kanały telewizyjne, na przykład Al-Dżazira w odcinku programu „Otwarty dialog” z 8 stycznia 2011. Mówił Anis Nakkasz, libański badacz i były terrorysta, który 18 lipca 1980 r. we Francji brał udział w nieudanej próbie zabójstwa byłego premiera irańskiego z czasów Szacha, Szapoura Bachtiara i został skazany na dożywocie, ale uwolniony dziesięć lat później. Powiedział on, że Yadlin otwarcie przyznał, iż „Izrael założył sieci [szpiegowskie], żeby tworzyć napięcia w Egipcie i innych krajach arabskich, takich jak Irak, Liban i Sudan”. W cotygodniowym programie „Szariat i życie”, w którym – jak zwykle – brał udział szejk Jousef Al-Karadhawi, egipski parlamentarzysta koptyjski Gamal Asaad Abd Al-Mallak i ksiądz maronicki George Masouh z Libanu opisali rzekome wypowiedzi Yadlina jako dowód spisku, żeby wywołać konflikt między muzułmanami a chrześcijanami Egiptu. Należy zauważyć, że 9 stycznia 2011 r. podczas dyskusji o Sudanie w egipskiej ON TV, prezenter Jusir Fawda powiązał te wypowiedzi z „osiągnięciami” Izraela w Sudanie.
[6] Elaph.com, 11 stycznia 2011.
[7] “Al-Ahali” (Egipt), 6 stycznia 2011.
[8] “Al-Ba’th” (Syria), 3 stycznia 2011.
[9] “Al-Riyadh” (Arabia Saudyjska), 6 stycznia 2011.
[10] “Al-Raya” (Katar), 6 stycznia 2011.
[11] “Al-Raya” (Katar), 4 stycznia 2011.
[12] Ath-Thabat.com, 21 października 2010.
[13] Mahdi-coming.blogspot.com
[14] Według izraelskich doniesień z tej ceremonii Yadlin żałował, że nie może dostarczyć szczegółów o swojej służbie i powiedział: „Chciałbym móc ujawnić śmiałe operacje i działalność, jaką wykonujemy… Stoimy przed bezprecedensowymi wyzwaniami na pięciu czynnych i wrogich frontach, które mogą nas zaatakować w przyszłości… Nie wolno nam ignorować krajów i organizacji, które gromadzą siły zbrojąc się i próbując zidentyfikować nasze słabości. Jest naszym obowiązkiem rozwinięcie zdolności radzenia sobie z tymi zagrożeniami”. Yadlin poruszył również sprawę walki z wrogimi elementami w internecie mówiąc: „To jest nowy front, który jednostki wywiadowcze muszą rozwijać dla bezpieczeństwa państwa”. Ynet.co.il, 22 listopada 2010.
[15] Almanar.com.lb, 27 października 2011.
[16] Champress.net, 6 listopada 2010. Należy zauważyć, że angielskojęzyczne doniesienie na tej witrynie podkreślało, iż wypowiedzi Yadlina padły wkrótce po wizycie śledczych Specjalnego Trybunału ds. Libanu w klinice kobiecej a dzielnicy Bejrutu Dahija. Wizyta ta miała miejsce 27 października 2010 r., jako część dochodzenia w sprawie możliwego udziału Hezbollahu w zabójstwie Al-Haririego.
[17] Albaathmedia.sy, 27 października 2010.
[18] Tayyar.org, 9 stycznia 2011.
[19] 14march.org, 27 października 2010. Witryna cytowała rzekome wypowiedzi Yadlina jako zaczerpnięte z kuwejckiej gazety „Al-Nahar” (Annaharkw.com, 27 października 2010).
[20] Na przykład witryna gazety “Falestinouna”, która opisuje się jako “głos szlachetnych [przywódców] Fatahu”, która cytuje “AlThabat” jako źródło (Ourpal.net, 21 października 2010), oraz witryna Dialog Palestyński (Paldf.net, 28 października 2010).
[21] Bokra.net, 28 października 2010.
[22] Alarab.net, 29 października 2010.
[23] Elaosboa.com, 28 października 2010. Inne egipskie witryny opozycyjne obejmują forum Bractwa Muzułmańskiego (Ikhwan.net, 18 grudnia 2010) i witrynę partii Uratuj Egipt, założoną w 2005 r. (Saveegyptfront.org, 30 października 2010).
[24] Kassioun.org, 22 października 2010.
[25] Arabvoice.com, brak daty.
[26] Arabnews.ca, 4 listopada 2010.
[27] “Al-Thabat” (Liban), 21 października 2010.
[28] Prawdopodobnie Ruch Wyzwolenia Ludu Sudanu.
[29] http://findarticles.com/p/articles/mi_m2501/is_n4_v19/ai_20576622/pg_8/
