Wojna z Izraelem prowadzona przez palestyńską islamską organizację oporu Hamas była wynikiem długiego planowania. [1] Iran przewodzi sprawie eliminacji Izraela na poziomie ideologicznym i operacyjnym od powstania reżimu Rewolucji Islamskiej w 1979 roku i niestrudzenie pracuje, aby osiągnąć ten cel za pomocą zbudowanej przez siebie osi oporu. Przywódcy polityczni i wojskowi Iranu zachęcali i wyrażali dumę z niedawnej masakry Izraelczyków dokonanej przez bojówkarzy palestyńskich organizacji ruchu oporu, kultywowanych przez reżim irański, i wzywają ich do jej kontynuowania.
Hamas stanowi integralną część irańskiej osi islamskiego oporu, obok Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu (PIJ), Hezbollahu w Libanie, szyickich bojówek w Syrii, Golanie i Iraku oraz bojówki Huti Ansar Allah w Jemenie. To Iran założył te organizacje, szkoli je, zbroi i finansuje oraz zapewnia im wsparcie polityczne i organizacyjne. Irańscy urzędnicy, zarówno przywódcy polityczni, jak i dowódcy wojskowi Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) i jego Siły Kuds, regularnie spotykają się z przywódcami i dowódcami osi oporu w Teheranie, Bejrucie, Damaszku i w całym regionie. (Nadchodzące raporty MEMRI omówią to szczegółowo).
Iran pokazywał i nadal pokazuje broń, którą opracował, aby osiągnąć ten cel, w tym rakiety dalekiego i średniego zasięgu (z wypisanymi na nich celami: Izrael lub Żydzi), zestaw dronów samobójczych, zdolności do prowadzenia cyberwojny w celu zakłócania infrastruktury oraz więcej (co zostanie omówione w nadchodzącym raporcie MEMRI).
Irański najwyższy przywódca Ali Chamenei – który od lat z każdego dostępnego podium nawoływał do zniszczenia Izraela i przepowiadał jego rychły upadek, a nawet wyznaczył na to ramy czasowe (wskazywane przez zegar cyfrowy w centralnym Teheranie, który odlicza czas do zniszczenia Izraela w 2040 r.), Chamenei, który uzbroił Gazę w rakiety (o czym będzie mowa w nadchodzących raportach MEMRI), a także poinstruował, by uzbroić Zachodni Brzeg w 2014 r., co wykonują jego agenci – otwarcie oklaskiwał ostatnią przeprowadzoną masakrę przez jego palestyńskie siły oporu na Izraelczykach. Jednak 10 października szybko wyparł się jakiejkolwiek odpowiedzialności za tę masakrę w obawie przed międzynarodową krytyką i zamiast tego ukrył się za palestyńskim ruchem oporu i Palestyńczykami, z których jest „dumny”.
Ale chociaż Chamenei zaprzecza odpowiedzialności Iranu za akty rzezi Hamasu, artykuły opublikowane przez rzeczników jego reżimu ujawniły bliskie powiązania, jakie panowały między zamordowanym dowódcą Sił Kuds Kasemem Solejmanim a przywódcami islamskich organizacji oporu zbudowanych przez Iran. Istnieją również wytyczne i plan pięcioletni, które sformułował Solejmani wraz z tymi dowódcami, jak sami teraz przyznają. Tuba reżimu, gazeta „Kayhan” twierdzi, że morderczy atak Hamasu na Izrael opierał się na planie sporządzonym przez Solejmaniego w styczniu 2020 r. „Dziś okazuje się, że możliwości planowania i strategii operacyjnej [Solejmaniego] były nieograniczone” – pisze „Kayhan”, ponieważ 2 stycznia 2020 r., zaledwie dzień przed zamachem, Solejmani nakreślił „przyszły plan frakcji ruchu oporu i sposób, w jaki będą one ze sobą współdziałać” oraz podyktował przywódcom organizacji ruchu oporu „kartę [działania] przez następne pięć lat”. „Kayhan” dodaje z dumą, że „jedność frakcji ruchu oporu oparta na tym pięcioletnim planie jest owocem męczeństwa Solejmaniego i częścią surowej zemsty frakcji ruchu oporu”.
Gazeta podaje także, że sam Chamenei napomykał o wielkim zwycięstwie już w sierpniu 2022 r., a w sierpniu 2023 r. zapowiedział nadchodzącą operację, co jednoznacznie wskazuje, że był świadomy irańskich planów przeprowadzenia tej masakry. „Kayhan” stwierdza: „Znaczenie jest takie, że w zeszłym roku przywódca [Chamenei] dał ‘obietnicę rychłego podboju’, a w tym roku ‘ogłosił całkowity podbój’, a operacja Powódź Al-Aksa jest częścią tego rychłego podboju. Ta obietnica i ogłoszenie, wraz z jasnością i mocą wypowiedzi i stanowiska [Chameneiego] podczas jego spotkania [z przywódcami i ambasadorami krajów islamskich] z okazji urodzin Proroka [Mahometa], mają głębokie znaczenie i treść”. [2]
Kolejnymi dowodami bezpośredniego zaangażowania Iranu w planowanie ataku na Izrael, w szczególności w planowanie ataku z północy i południa, są doniesienia źródeł arabskich, że siły IRGC w rejonie Deir Al-Zor w Syrii przygotowują się do przerzutu do regionu Kunejtry na granicy Syrii z Izraelem.
Iran pomaga obecnie Hamasowi w kluczowym obszarze wpływania na światową opinię publiczną. Rzecznicy irańskiego reżimu usprawiedliwiają zbrodnie wojenne, masakry i okrucieństwa Hamasu wobec Izraelczyków w odpowiedzi na „zbrodnie okupacyjne”, na rzekome akty mordowania i torturowania dzieci palestyńskich „w celu uniemożliwienia im przyłączenia się do osi [irańskiego] oporu” oraz rzekomą agresję Izraela na meczet Al-Aksa.
Niniejszy raport koncentruje się na zakulisowych powiązaniach Iranu z Hamasem, który stanowi część jego osi oporu.
Tuba reżimu, „Kayhan”: Podczas swojego ostatniego spotkania z dowódcami ruchu oporu dowódca Siły Kuds Solejmani „nakreślił plan na przyszłość dla frakcji ruchu oporu oraz sposób, w jaki będą one ze sobą współdziałać… Jedność frakcji ruchu oporu oparta na tym pięcioletnim planie jest owocem męczeństwa Solejmaniego i częścią surowej zemsty frakcji ruchu oporu”; „Wszyscy syjoniści, którzy żyją w okupowanej Palestynie, są uzbrojonymi uzurpatorami. Nawet ich dzieci są szkolone od najmłodszych lat… do terroryzowania narodu palestyńskiego… Izrael to jedna wielka baza [wojskowa]. Każdy, kto mieszka w tej bazie, nie jest cywilem, ale żołnierzem. W Izraelu nie ma czegoś takiego jak cywile”
W artykule z 10 października 2023 r. w artykule zatytułowanym „[Operacja] Powódź Al-Aksa to początek końca 75-letniej okupacji [Izraela]” tuba irańskiego reżimu, „Kayhan”, stwierdziła, że plan zniszczenia Izraela opracowany i zorganizowany przez dowódcę Siły Kuds Kasema Solejmaniego i podyktowany przez niego dowódcom organizacji ruchu oporu tuż przed jego zabójstwem przez USA w styczniu 2020 r., zaczął być realizowany. „Kayhan” faktycznie wyjaśniła, że Chamenei był stroną planu i dwukrotnie sugerował, że na horyzoncie widać wielkie zwycięstwo. Poniżej tłumaczenie artykułu:
„W przeszłości mówiliśmy, że opowieści o męczenniku [Solejmanim] wykraczają poza czas i miejsce, ale dziś okazuje się, że jego zdolności planowania i strategii operacyjnej były nieograniczone. Na ostatnim spotkaniu, które odbył przed śmiercią męczeńską, Solejmani spędził [siedem godziny], od 8:00 do 15:00, przedstawiając przyszły plan dla wszystkich frakcji ruchu oporu oraz sposób, w jaki będą one ze sobą współdziałać. To, co frakcje ruchu oporu uznały za niezwykłe podczas tego spotkania, to fakt, że Hadż Kasem [Solejmani] podkreślił, że wszyscy muszą spisać [to, co powiedział]. ‘Zapisujcie, co mówię [nalegał]. Nakreślam plan na następne pięć lat!’ Jedność frakcji ruchu oporu oparta na tym pięcioletnim planie jest owocem męczeństwa Soleimaniego i częścią ostrej zemsty frakcji ruchu oporu.
Niektóre symbole i hasła podczas ceremonii, w których biorą udział przywódcy i głowy państw, przekazują ważne przesłania i pokazują, że za kulisami ma miejsce rozwój sytuacji. W sierpniu 2022 r. wywieszono werset ‘zwycięstwo od Allaha i rychły podbój’ [Koran 61:13] na ścianie Hussainiji Imama Chomeiniego [szyickiego centrum religijnego], a w sierpniu 2023 r. na tej samej ścianie wisiał werset ‘Zaprawdę, daliśmy wam oczywiste zwycięstwo’ [Koran 48:1]. Znaczenie jest takie, że w zeszłym roku przywódca [Chamenei] dał ‘obietnicę rychłego podboju’, a w tym roku ‘ogłosił całkowity podbój’, a operacja Powódź Al-Aksa jest częścią tego rychłego podboju. Ta obietnica i ogłoszenie, wraz z jasnością i mocą wypowiedzi i stanowiska [Chameneiego] przedstawionych na tym spotkaniu [z przywódcami i ambasadorami krajów islamskich] z okazji urodzin Proroka [Mahometa] mają głębokie znaczenie i treść, którą stratedzy i analitycy w regionie oraz świat potraktują poważnie.
Operacja Powódź Al-Aksa, bezprecedensowa od wojny sześciodniowej i wojny z 1973 r., jest ważna pod wieloma względami. Z jednej strony ewidentnie nie przypominała konfliktów i wojen z przeszłości i wywołała w Izraelu historyczny szok. Z drugiej strony każdy [jej aspekt] będzie musiał być w przyszłości analizowany osobno, ale na razie zajmiemy się niektórymi z nich, które będą analizowane przez analityków i strategów w regionie i na świecie, w tym przez think tanki Pentagonu, CIA i Departamentu Stanu USA przez miesiące, a może i lata!
Po pierwsze, ta operacja była wyjątkowa pod względem potężnego planowania i koordynacji pomiędzy frakcjami [irańskiego] ruchu oporu, [ponieważ] została przeprowadzona w ciągu 30 minut na okupowanym obszarze trzy razy większym niż [sama] Strefa Gazy, tak że przez kilka godzin wszystkie kraje i politycy [na świecie] nie mogli nic zrobić, tylko w milczeniu przyglądać się wydarzeniom. Kilka godzin później nadeszły reakcje z całego świata, które pokazały, że reżim syjonistyczny nie ma strategii obronnej, podczas gdy grupy oporu mają potężną strategię ofensywną.
Po drugie, ta operacja jest ważna ze względu na przewagę wywiadowczą frakcji ruchu oporu i słabość wywiadowczą reżimu syjonistycznego oraz wszystkich amerykańskich i zachodnich agencji wywiadowczych. Jest to haniebna porażka Mossadu, Izraelskiej Agencji Bezpieczeństwa, CIA, MI6 itp. Do tego stopnia, że minister obrony Izraela przyznał po spotkaniu [izraelskiego] gabinetu ds. bezpieczeństwa w Tel Awiwie, że [Izrael był] zaskoczony i nie był nawet w stanie skoordynować ze swoimi mediami sposobu informowania o tych wiadomościach i cenzurować ich. Tak więc we wczesnych godzinach porannych i pierwszego dnia [operacji] media zachodnie i hebrajskie, które przyznały, że są zaskoczone, nie mogły zrobić nic innego, jak tylko transmitować na żywo relacje o ciężkich ofiarach śmiertelnych, bez żadnych [innych] konkretnych wiadomości.
Nawet media syjonistyczne zmuszone były donosić, że z chwili na chwilę rosła liczba zabitych, rannych i wziętych do niewoli, co samo w sobie było zwycięstwem informacyjnym w kontekście relacjonowania udanej operacji frakcji ruchu oporu. Według eksperta syjonistycznego z Iran International wszystkie [aspekty operacji] ich zaskoczyły. ‘Wszyscy byliśmy zaskoczeni i byliśmy w okropnym stanie!’ Do tego samego wniosku doszli oczywiście generałowie syjonistyczni, którzy przyznali, że ‘zbliżamy się do strasznego scenariusza wojny na wielu frontach!’ Nie byli jednak w stanie pojąć ram czasowych, miejsca i sposobu [operacji] i dlatego operacja Powódź Al-Aksa przekroczyła wszystko, co mogli sobie wyobrazić…
Po trzecie, operacja ta była bezprecedensowa pod względem zasięgu ognia, ataków rakietowych, zasięgu i kombinacji [sił] naziemnych, powietrznych i morskich, a także pod względem wojny cybernetycznej i elektronicznej oraz infiltracji. I to tak bardzo, że rozpowszechniane obrazy – przedstawiające frakcje oporu przenikające do izraelskich miejscowości przez tunel graniczny, ciągłą obecność niektórych bojowników ruchu oporu w mundurach armii syjonistycznej w osadach syjonistycznych oraz poważnych strat i zniszczeń – zasiały strach i przerażenie wśród syjonistów.
Przejęcie części okupowanych terytoriów [tj. Izraela] oraz niektórych syjonistycznych miast i wsi, walki na ziemi na ulicach Izraela itp., przełamały tabu wokół [możliwości] wyzwolenia Jerozolimy i pokazały że reżim syjonistyczny jest bardzo nieszczelny i bezbronny pomimo roszczeń i wrażenia tworzonego wokół Żelaznej Kopuły [systemu obrony przeciwrakietowej]. Wyzwolenie Palestyny nie jest mitem ani sloganem, ale faktycznie może zostać osiągnięte…
Po czwarte, [operacja] ma aspekty polityczne i wiele potężnych implikacji strategicznych dla całego rozwoju sytuacji w regionie i na świecie, w tym ‘konsolidację i cementowanie równowagi sił’ na korzyść osi oporu, przypadki ‘normalizacji’, ‘rozszerzenie stosunków między krajami regionalnymi’, ‘przyspieszenie multilateralizmu’, ‘upadek i osłabienie hegemonii Ameryki’ na świecie, a zwłaszcza w regionie, ‘wybory amerykańskie’, ‘rozwój sytuacji, napięcia i spory wewnątrz Izraela’, ‘rozwój wydarzeń na Kaukazie’, kraje, które zostały oszukane przez Izrael i uważały ten reżim za sojusznika, a nawet ‘rozmowy nuklearne i porozumienie nuklearne, choć rzecznik Departament Stanu USA twierdził, że ‘nie ma to nic wspólnego z atakiem na Izrael’.
Analiza tych implikacji wymaga czasu. Ta operacja była tak zaskakująca, szybka i zakrojona na dużą skalę i miała tak nieoczekiwane konsekwencje dla Zachodu, że natychmiast dotknęła Europę. Wszystkie międzynarodowe loty do Tel Awiwu zostały odwołane, a Ameryka i kraje Europy wyraziły duże zaniepokojenie i ogłosiły ‘zaostrzenie środków bezpieczeństwa’ w tych krajach.
Po piąte, [operacja] ujawniła ‘[niebezpieczeństwo] stawiania na normalizację’, ‘lekcję, którą można wyciągnąć z stawiania na przegranego konia [Izrael]’ i pokazała, ‘jak szybko’ reżim syjonistyczny zniknie. Pokazała, że syjoniści doświadczyli ‘nieuniknionej śmierci’ w ciągu pół godziny!
Po szóste, oprócz tradycyjnego i konsekwentnego wsparcia udzielanego przez Biały Dom, Europę i Sekretarza Generalnego ONZ mordującemu dzieci reżimowi syjonistycznemu i mimo że rzekomo [bronią] praw człowieka, [Ameryka i jej sojusznicy] milczeli na temat brutalnych ataków syjonistów na naród palestyński przez ponad 70 lat. [Ale] dziś różne kraje, narody i grupy w regionie i na świecie, a zwłaszcza niektóre kraje regionalne, które [do tej pory] milczały ze względu na groźby i kuszenie reżimu syjonistycznego i Ameryki, wyrazili znaczące poparcie dla tej operacji…
Po siódme, grupy oporu ogłosiły, że ‘chcieliśmy, aby wróg i jego osadnicy pokojowo opuścili naszą ziemię. Tak się nie stało, więc jedyną opcją jest wojna’. Wszyscy syjoniści żyjący w okupowanej Palestynie to uzbrojeni uzurpatorzy. Nawet ich dzieci od najmłodszych lat są szkolone w obozach szkoleniowych, aby terroryzować naród palestyński i są narzędziami do tworzenia fałszywego rządu i okupowania ziemi palestyńskiej. Izrael jest jedną wielką bazą [wojskową], więc nikt, kto mieszka w tej bazie, nie jest cywilem, ale żołnierzem. W Izraelu nie ma czegoś takiego jak cywile!
Po ósme, oprócz wymiarów i zakresu [operacji], komunikat dowódcy wojskowego skrzydła Hamasu wskazuje, że ruch oporu nie oczekiwał krótkiej, kilkugodzinnej operacji, ale dąży do zadania potężnego ciosu reżimowi syjonistycznemu w [tej] nowej rundzie Fakt, że męczennik Solejmani ustalił plan grup oporu na pięć lat, był z pewnością mądry!
Jak przyznał amerykański prezenter Manoto TV, [obecny dowódca Siły Kuds Esmail] Kaani ostrzegł Izraelczyków, aby sprzedali swoje domy i wyjechali! Dlatego musimy w dalszym ciągu oczekiwać obiecujących wydarzeń i jeszcze większych zwycięstw! Jest to szczególnie widoczne w świetle eksterminacji około 750 [syjonistów] i pojmania setek syjonistów, którzy mogą być dobrym źródłem informacji dla przyszłych operacji i użytecznym środkiem wyzwolenia więźniów palestyńskich! Rzecznik wojskowego skrzydła Hamasu poinformował [Izraelczyków], że ‘liczba jeńców jest kilka razy większa, niż myślicie, więc powinniście poczekać i porządnie policzyć swoich żołnierzy!’”
Raport w sprawie zamiaru przeniesienia irańskich sił IRGC z syryjskiego Deir Al-Zour do Kunejtry na granicy izraelsko-syryjskiej
Według raportu na kanale Deirezzor24 Telegramu, który obejmuje region Deir Al-Zour w północno-wschodniej Syrii, dowództwo IRGC w prowincji Deir Al-Zour poinformowało kilku swoich wyższych funkcjonariuszy, że zamierza wysłać kilku członków IRGC do okręgu Kunejtry. Kanał zauważył, że podczas niedawnych walk między Gazą a Izraelem dowódcy IRGC otrzymali bezpośrednie rozkazy od Iranu, aby przenieść część swoich członków z Deir Al-Zour do Kunejtry. Stwierdzono również, że od czasu izraelskiego ataku na okręg Deir Al-Zour „dziesięć dni temu” i ostatnich wydarzeń w regionie Strefy Gazy wspierane przez Iran bojówki w Deir Al-Zour pozostają w stanie pogotowia. [3]
Należy zauważyć, że od początku walk różne wspierane przez Iran grupy szyickie w Libanie, Iraku, Jemenie i Bahrajnie ślubowały wspierać Hamas i frakcje palestyńskie, które przyłączyły się do walki z Izraelem, a także wyraziły chęć wzięcia czynnego udziału w walkach.
[1] Wczesnym rankiem w sobotę (7 października 2023 r.) Hamas przeprowadził dobrze zorganizowany, skoordynowany atak z zaskoczenia z ziemi, morza i powietrza na miejscowości na dużym obszarze południowego Izraela, wystrzeliwując jednocześnie tysiące rakiet w stronę izraelskich miast w południe i centrum, w tym Tel Awiw i Jerozolimę, dla odwrócenia uwagi. W chwili pisania tego tekstu zginęło ponad 1300 Izraelczyków, około 160 Izraelczyków, w tym kobiety, dzieci, niemowlęta i osoby starsze, a także żołnierze, zostało wziętych jako zakładników, a tysiące zostało rannych.
[2] Kayhan(Iran), 10 października 2023 r.
[3] Deirezzor24.net, 9 października 2023 r.
