23 marca 2023 r., pierwszego dnia Ramadanu, palestyński dziennikarz Raszid Hassan opublikował w jordańskiej gazecie „Al-Dustour” artykuł zatytułowany „Ramadan, miesiąc dżihadu”. Podkreślił w nim, że najważniejszym aspektem Ramadanu jest to, że jest to miesiąc dżihadu i męczeństwa, o czym świadczy fakt, że w tym miesiącu miały miejsce najważniejsze i decydujące zwycięstwa w historii muzułmanów. Dlatego wezwał Palestyńczyków do mobilizacji i przybycia do Jerozolimy podczas Ramadanu w celu obrony Al-Aksy i wezwał naród muzułmański do stanięcia po stronie narodu palestyńskiego, zatrzymania normalizacji stosunków z Izraelem i zerwania więzi z Żydami, którzy „nie honorują żadnego przymierza ani obietnicy i są naturalnie skłonni do zdrady”.
Należy wspomnieć, że Hassan często publikuje artykuły wspierające walkę zbrojną z Izraelem, które zawierają motywy antysemickie. [1]
Plakat Ramadanu na kanale Telegram wojskowego skrzydła Hamasu, Brygad Izz Al-Din Al-Kassam ( 22 marca 2023)
Poniżej znajdują się przetłumaczone fragmenty jego artykułu: [2]
Miesiąc Ramadan jest pełen potężnych znaczeń i treści i przychodzi do nas jako wielkie dobrodziejstwo i błogosławieństwo. Najważniejszym znaczeniem tego szlachetnego miesiąca jest niewątpliwie to, że jest to miesiąc dżihadu, miesiąc szahady [ męczeństwa ] i miesiąc istiszhad [poszukiwania męczeństwa]. Jest to miesiąc podbojów i wielkich bitew, a nie miesiąc przyjemności. Największym znaczeniem miesiąca Ramadan jest gotowość do szahady i poświęcenia. W tym błogosławionym miesiącu dusze poddają się całkowicie swemu Stwórcy i tęsknią za Rajem, za jego powiewami i zapachami.
Ramadan był świadkiem najważniejszych i decydujących bitew w historii muzułmańskiej, [takich jak] wielka [bitwa pod] Badr [3], którą historycy jednogłośnie nazywają „wybitną bitwą”, ponieważ na zawsze wyznaczyła granicę między prawdą a fałszem. Prawda zwyciężyła, a „fałsz uwiądł, bo oto wszelki fałsz musi obumrzeć!” [Koran 17:81] Politeizm został pokonany, a jego gwiazda zaczęła gasnąć.
Czy Wysłannik Allaha [prorok Mahomet] nie wzywał pomocy Allaha [w bitwie pod Uhud [4], kiedy zobaczył potężne armie plemienia [Kurajszytów], które przewyższały liczebnie armię muzułmańską dwa do jednego, mówiąc: „O Allahu, nie pozwól, aby ta grupa [muzułmanów] została pokonana, bo nie będzie nikogo, kto by Cię czcił”? Wtedy nastąpiło wyraźne zwycięstwo [muzułmanów] i przywódcy politeizmu, którzy skrzywdzili Mahometa i jego Towarzyszy, otrzymali to, na co słusznie zasłużyli… Głośny podbój Mekki miał miejsce również podczas Ramadanu… [5]
Również w Ramadanie były bitwy pod Hattin [6] [po których] Jerozolima została wyzwolona, i bitwa pod Ain Jalut [7], w której światło islamu pokonało wielkie siły ciemności. Pokonało Tatarów i broniło samego istnienia islamu i ziem islamu przed głupotą niedouczonych i ignorantów. Wreszcie [Ramadan] był także świadkiem… bitew na przeprawie w 1973 r. [8], w których armii egipskiej i syryjskiej udało się zadać upokarzającą klęskę tysiącu wrogich generałów na piaskach Synaju i na ziemi Golan…
Duch Ramadanu płynie w żyłach naszego potężnego [palestyńskiego] narodu. Nasi bohaterscy więźniowie ogłosili nieograniczony strajk [głodowy] rozpoczynający się pierwszego dnia Ramadanu, pod wiecznym hasłem „Wolność albo męczeństwo!”
Ten [palestyński] naród gigantów zdecydował się na eskalację oporu podczas Ramadanu, [miesiąca] błogosławieństw i sukcesów, [widząc w tym] jedyny sposób na obronę świętych miejsc oraz kobiet i dzieci przed syjonistycznym szaleństwem, które wymknęło się spod kontroli do tego stopnia, że terrorysta [izraelski minister finansów Bezalel] Smotrich zaprzecza istnieniu narodu palestyńskiego. Ten durny głupiec nie wie, że pierwszymi ludźmi stworzonymi przez Allaha byli Kananejczycy, którzy osiedlili się w Palestynie, zbudowali Jerozolimę i rozprzestrzenili cywilizację na cały region.
W Ramadanie, miesiącu męczeństwa i męczenników, wzywamy naszych potężnych ludzi do mobilizacji, przybycia do Jerozolimy i pozostania w [meczecie] Al-Aksa [9], by bronić go przed syjonistycznym szaleństwem. Wzywamy nasz [muzułmański] naród, by przerwał milczenie, ogłosił poparcie dla narodu palestyńskiego, podarł dokumenty normalizacji i podporządkowania [Izraelowi] i zerwał więzi z potomkami Żydów z Chajbaru [10] teraz, kiedy udowodniono, że oni nie szanują żadnego przymierza ani obietnicy i są naturalnie skłonni do zdrady…
[1] See MEMRI reports: Special Dispatch No. 10420 – Jordanian Journalists React To Israeli Minister Ben Gvir’s Visit To Temple Mount: Only Confrontation, To The Point Of Martyrdom, Will Drive Out The Enemy And Purge Palestine Of The 'Despicable Nazi Occupation’; This Is A Death Sentence For The Oslo Accords – 01/12/23; Special Dispatch No. 7811 – Columnists In Jordanian 'Al-Dustour’ Daily Praise Terror Attacks In West Bank, Palestinians’ Readiness To Die As Martyrs – 12/18/18; Special Dispatch No. 5171 – Jordanian Journalist: 'The Protocols Of The Elders Of Zion’ Are The Basis For Jewish Actions Against Islam And The Palestinians – 02/04/13.
[2] Al-Dustour (Jordan), March 23, 2023.
[3] This battle between the Prophet Muhammad’s forces and the Meccan forces took place in Ramadan in the year 2 AH (624 CE).
[4] This was the second battle between the Quraysh tribe and the Muslims. It took place during Ramadan in 3 AH (625 CE), at the foot of Mount Uhud near Medina.
[5] According to Muslim sources, the conquest of Mecca took place during Ramadan in 8 AH (December 629-January 630).
[6] This battle between the Crusaders and the Muslim forces of Saladin Al-’Ayyubi, in Ramadan 583 AH (1187 CE), ended with the defeat of the Crusaders and led to the Muslim conquest of the entire Crusader Kingdom of Jerusalem within a short period of time.
[7] This battle was fought between the Mamluks and the Mongols in the Galilee in Ramadan 658 AH (1260 CE), and ended with a decisive Mamluk victory.
[8] The reference is to the October 1973 war between the Arabs and Israel, in which the Egyptians crossed the Suez Canal and breached the Bar-Lev Line, a chain of Israeli fortifications along the canal. This war too took place during Ramadan.
[9] The reference is to the Islamic practice of i’tikaf, which involves spending several days in the mosque and engaging in worship, especially during the last ten days of Ramadan.
[10] According to Muslim tradition, in 628 CE, Muhammad expelled the two Jewish tribes of Medina – Banu Qaynuqa and Banu Nadir – from the city. Another Jewish tribe, Banu Qurayza, was completely destroyed – all its men were executed and the women, children, and property were distributed as booty among the Muslims. Muhammad also defeated the Jews of Khaybar (including the Jews of Banu Nadir, who settled there after their expulsion from Medina), but allowed them to stay there and continue working their lands on the condition that they give half of their crop yields to the Muslims of Medina. During the time of the second Muslim Caliph, 'Omar ibn Al-Khattab, the Jews were expelled from Khaybar and their lands were divided among the Muslims.
