„Porozumienie jeszcze nie jest wprowadzone w życie, ale antyirańska atmosfera [już] została pokonana”
– Irański minister spraw zagranicznych FM Zarif, Fars, 18 grudnia 2013.
Wprowadzenie
Ogłoszenie 24 listopada 2013 r. Wspólnego Planu Działania w Genewie przez Iran i grupę 5+1 wywołało debatę w irańskich kręgach politycznych. Dwoma głównymi stanowiskami w tej debacie jest krytyka porozumienia ze strony obozu ideologicznego, do którego należy Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC), konserwatywna gazeta „Kayhan” i inni, oraz jego obrona przez rywalizujący obóz, kierowany przez przewodniczącego Rady Celowości Haszemiego Rafsandżaniego i prezydenta Hassana Rohaniego, którzy pchali do negocjacji z USA.
Ten drugi obóz irański przedstawiał negocjacje genewskie i ich wynik w sposób znacząco i fundamentalnie różny od sposobu, w jaki przedstawiała je administracja USA i trzeba powiedzieć, że w większości irańskie rozumienie porozumienia jest bardziej ścisłe i wiarygodne niż amerykańskie.
W niniejszym przeglądzie przedstawiamy rozmaite aspekty perspektywy irańskiej na dokument genewski; większość osób cytowanych poniżej była architektami tego dokumentu.
Istota umowy genewskiej: nie jest to porozumienie, ale deklaracja
W wywiadzie z 25 listopada 2013 r. dla telewizji irańskiej irański minister spraw zagranicznych Dżawad Zarif, jeden z głównych negocjatorów w Genewie, powiedział: “Jesteśmy obecnie na pierwszym etapie negocjacji nuklearnych, który nazywamy wspólnym planem działania… To porozumienie nie stanowi prawnego zobowiązania i te kroki są odwracalne… Nie jest to traktat, ale sześciomiesięczny wspólny plan działania. Nie nazywajmy tego czymś więcej, niż jest. To nie jest traktat, który wymaga interpretacji i nie jest także w różnych językach. Wszystkie negocjacje w Genewie prowadzone były po angielsku i także zespoły negocjacyjne francuski, chiński i rosyjski, których języki są oficjalnymi językami ONZ, negocjowali po angielsku… Zawsze istnieje droga wyjścia [z umowy]… w każdej chwili, kiedy tak postanowimy, możemy odejść od tego porozumienia” [1] .
W wywiadzie dla telewizji irańskiej z 30 listopada 2013 r. wiceminister spraw zagranicznych Abbas Araghchi, kolejny spośród głównych negocjatorów w Genewie, powiedział: „Uzgodniony tekst nie jest prawnym i wiążącym porozumieniem, ale jest bardziej deklaracją polityczną, która została uzgodniona pod tytułem ‘wspólny plan działania’ i obie strony przygotowały listę dobrowolnych kroków do podjęcia w określonych ramach czasowych” [2] .
Podczas spotkania 5 stycznia 2014 r. z parlamentarzystami włoskimi Haszemi Rafsandżani mówił o umowie genewskiej jako „Geneva understandings” [3] .
Należy zauważyć, że strony nie podpisały tego dokumentu. Nie ustanowiono również żadnego mechanizmu do wprowadzenia w życie tego porozumienia ani żadnej daty jego realizacji, co jest zwyczajowe w takich porozumieniach. Data realizacji miała zostać ustalona po dodatkowych negocjacjach; w sprawie mechanizmów realizacji żadne szczegóły nie są znane [4] .
Osiągnięcia Iranu według tego porozumienia – wraz z dalszymi atakami i groźbami
W przemówieniu z 18 grudnia 2013 r. na uniwersytecie w Teheranie minister spraw zagranicznych Zarif powiedział: „W chwili obecnej struktura sankcji oraz [wroga] atmosfera, jaka istniała, załamały się. [Równocześnie] struktura irańskiego programu nuklearnego jest zachowana i możemy podjąć na nowo wzbogacanie uranu do 20% w [ciągu] mniej niż 24 godzin…
[Podczas negocjacji] nie dyskutowaliśmy z USA praw człowieka i innych kwestii… Obecnie mamy 19 tysięcy centryfug, z których 8 do 9 tysięcy wiruje z uranem. Reszta z nich albo nie pracuje, albo pracują bez uranu. Nie ma tu żadnej zmiany… Prawo do wzbogacania uranu i prawo do [energii] nuklearnej jest uznane w NPT jako prawa, których nie można od siebie oddzielić, i jako prawo, którego nie potrzeba uznawać, ale które musi być honorowane. To jest jak gdyby ktoś powiedział: uznaję twoje prawo do życia. A jeśli nie zostaje uznane, to czy nie mamy prawa żyć?
Tym, co zatriumfowało na przestrzeni czasu, jest model Republiki Islamskiej. Jeśli ustawimy ten model jako fundament [naszej myśli], zrozumiemy nasze wyzwania, możliwości i nasz potencjał… USA boją się kultury męczeństwa. Największą przeszkodą dla USA jest siła, pewność siebie, opór i kultura poświęceń i męczeństwa ludu irańskiego. Nie możemy zastąpić tych atutów [samą] bronią…
Czytałem teksty dotyczące strategicznego bezpieczeństwa USA. Przez 20 lat studiowałem bezpieczeństwo wewnętrzne. Obawy USA wynikają z naszej kultury oporu, nie z [powodu] naszej broni. Jeśli nie rozumiemy fundamentów naszej siły, ułatwimy zadanie drugiej stronie…
Podczas tych 100 dni [od objęcia urzędu przez prezydenta Ruhaniego] w stosunkach międzynarodowych nastąpiło trzęsienie ziemi: wszystkie plany wroga i poszukiwaczy zła, zmierzające do przedstawienia Iranu jako zagrożenia, zostały pokonane. Atmosfera iranofobiczna rozwiała się…” [5]
Dzień po ogłoszeniu dokumentu w Genewie minister spraw zagranicznych Zarif powiedział: “Naszym przyjaciołom nie wolno myśleć, że USA i Izrael są silnymi mocarstwami. Są kruszącymi się mocarstwami” [6] .
W wywiadzie telewizyjnym z 11 listopada 2013 r. wiceminister spraw zagranicznych Araghchi powiedział: „[Zgodnie z porozumieniem] struktura [naszego] programu nuklearnego jest zachowana, jedynie na trochę przestanie się rozszerzać… Jeśli o nas chodzi, posiadamy prawo [do wzbogacania uranu] i nie czekamy na nikogo, by oficjalnie je uznał bądź nie uznawał, ponieważ mamy to prawo i oczekujemy, że będzie honorowane. Pan John Kerry może interpretować [kwestię wzbogacania] jak chce. Tym [jednak] co liczy się, jest to, że naród irański wychodzi z porozumienia genewskiego z tym oświadczeniem [o swoim prawie] i ze wzbogacaniem. Jeśli o nas chodzi, kwestia reaktora na ciężką wodę w Araku jest jasna: musi pozostać reaktorem na ciężką wodę. Program nuklearny Iranu w ogóle nie został cofnięty – jego rozszerzanie zostało tylko zatrzymane na trochę. Zgodnie z porozumieniem system programu nuklearnego Iranu jest całkowicie zachowany – ale w systemie sankcji są pęknięcia” [7] .
W wywiadzie dla telewizji irańskiej z 25 listopada Zarif powiedział [8] : „Tym, co zostanie dokonane w ramach tego planu, jest, że będziemy kontynuować wzbogacanie uranu i będziemy rozmawiać o tym z USA. Chcemy, by świat zrozumiał, że nasz [program] nuklearny jest cywilny. Wzbogacanie na ziemi irańskiej będzie trwało i nie zatrzyma się. Wzbogacanie będzie kontynuowane. Wzbogacanie do 20%, które było prowadzone w Fordo, będzie kontynuowane do poziomu 5%… Według Wspólnego Planu Działania Iran ma prawo do wzbogacania [uranu] i wszystkie sankcje przeciwko niemu zostaną zniesione. Po raz pierwszy sześć krajów zgodziło się, że wzbogacanie jest częścią rozwiązania…
Przez dwa tygodnie Amerykanie próbowali dodać do porozumienia zastrzeżenia ‘w praktyce’ i ‘jeśli nastąpi zgoda’, ale pominęliśmy je oba i nie pozwoliliśmy, by to się zdarzyło. [Przez lata] wielu próbowało zabrać Iranowi program wzbogacania przy pomocy nacisków, [ale] w końcu zgodzili się [na wzbogacanie uranu przez Iran]. Musimy docenić to osiągnięcie…
Wiecie z pewnością, że ten wynik jest historycznym osiągnięciem narodu [irańskiego]. Zachód siedzi przy stole negocjacyjnym, ponieważ próbował [już] sankcji, przymusu i gróźb, ale nie miały one żadnego skutku. Swoim oporem naród irański przywiódł świat do stołu negocjacyjnego. Musimy ufać w siebie i nie martwić się.
Idziemy naprzód z otwartymi oczyma. Jesteśmy wielkim krajem z wielkim narodem. Nikt nie może nas oszukać… to porozumienie nie zostało nam narzucone. To my zmusiliśmy świat, by zaprzestał sankcji i gróźb.
Na tej stronie [tj. dokumencie genewskim] nie ma żadnych sankcji i żadnych gróźb. Ta strona pokazuje, że po wielu latach oni rozmawiają [teraz] z narodem [irańskim] jak równy z równym. Zrozumieli, że nie mają innego sposobu poza logicznym i sprawiedliwym dialogiem z narodem [irańskim]…
Planowaliśmy to, żeby ministrowie [państw 5+1] zrozumieli, że jeśli nie przyjdą [do negocjacji], nastąpi regresja. W ciągu dwóch tygodni sześciu ministrów [5+1] przybyło do Genewy, bez żadnego uprzedniego planowania, w celu rozmów z przedstawicielami Iranu. To pokazuje możliwości Iranu. Potrafimy”.
Na konferencji prasowej 24 listopada w Teheranie, kilka godzin po zakończeniu rozmów w Genewie, przewodniczący Irańskiej Organizacji Energii Atomowej, Ali Akbar Salehi, powiedział: „Nie zatrzymujemy żadnej aktywności nuklearnej, a tylko dobrowolnie redukujemy wzbogacanie na sześć miesięcy, by przeprowadzić wszechstronne negocjacje dla ustalenia, co stanie się ze wzbogacaniem powyżej 5%. Jeśli oni widzą jakiekolwiek ustępstwa [z naszej strony], to jest to dobrowolne. Działalność w Arak, wzbogacanie do 5%, cała działalność poszukiwania [złóż rudy uranowej], badania i rozwój będą kontynuowane. Żadna działalność nie zostanie powstrzymana” [9] .
Dowódca Sił Kuds IRGC, Qasem Soleimani powiedział: „Kiedyś USA zaatakowałyby trzema [elementami] swojej mocy – „to jest, politycznie, militarnie i ekonomicznie. Dzisiaj kłamią, kiedy mówią ‘zmusiliśmy Iran do negocjacji sankcjami i groźbami’ albo ‘reżim islamski osłabł’. W obecnej sytuacji USA są, z punktu widzenia ekonomicznego, krajem z najwyższym długiem na świecie… USA zostały także pokonane w każdym kraju, w którym interweniowały zbrojnie; politycznie, nie są mile widziane nigdzie na świecie. USA, które przedstawiano jako największe supermocarstwo, rozpadły się pod każdym względem” [10] .
W wywiadzie z 22 grudnia 2013 r. dla IRIB, Araghchi powiedział: „Od czasu porozumienia w Genewie [24 listopada] pewne stanowiska zajęte przez przedstawicieli USA były niewłaściwe, a [nawet] często były sprzeczne z porozumieniem, zgodnie z którym zgodzono się, że następny krok w negocjacjach będzie oparty na dobrej woli… Administracja USA została zmuszona [do nasilenia sankcji], bo była przedmiotem krytyki i protestu rozmaitych członków Kongresu [którzy sprzeciwiają się porozumieniu] i swoich przyjaciół w regionie, między nimi reżimu syjonistycznego i innych za dostarczanie bodźców Iranowi. Amerykanów krytykowano za zgodę na irańskie wzbogacanie [uranu], za ich debatę o sankcjach, za zawarcie umowy z Iranem i za pomoc w podniesieniu regionalnej i międzynarodowej siły [Iranu]. [Te nowe sankcje USA] były pomyślane jako odpowiedź na tę krytykę.
Powiedzieliśmy przedstawicielom Ameryki: Nie [próbujcie] rozwiązywać waszych problemów wewnętrznych i problemów z waszymi przyjaciółmi kosztem praw narodu irańskiego. To zupełnie nie jest dobry pomysł i sprzeciwimy mu się. Niektóre z działań administracji USA, jak również jej wieloznaczna polityka, wskazują na zamieszanie… Departament Skarbu robi jedną rzecz, a Departament Stanu robi inną; jedni starają się wzmocnić sankcje, podczas gdy Obama mówi, że zawetuje nowe sankcje Kongresu. To pokazuje, że muszą usprawiedliwić bodźce, jakie dali Iranowi, „ale nie mają upoważnienia do robienia tego kosztem Iranu i w taki sposób, że zagroziłoby to porozumieniu genewskiemu” [11] .
Obama zawetuje antyirańskie sankcje Kongresu. Źródło: Shargh, 22 grudnia 2013.
Na konferencji kręgów rządowych przewodniczący Rady Celowości Haszemi Rafsandżani powiedział: „Biały Dom stoi twardo przeciwko Senatowi i mówi: ‘Zawetujemy wasze sankcje’… My, [Iran] nie dokonaliśmy żadnych ustępstw… Izrael mówi Ameryce: Iran uczynił pośmiewisko z pięciu lub sześciu krajów. To pokazuje, że pierwszy krok [porozumienia genewskiego] był dobry. Jeśli kraje Zachodu okażą dobrą wolę, nie będzie potrzeby przeciągania negocjacji.
[Mówię do Zachodu]: Nie ufamy wam, ponieważ nie działacie przejrzyście. Mówicie, że dążymy do bomby nuklearnej via Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej, podczas gdy przywódca rewolucji [Chamenei] wydał w tej sprawie fatwę [12] . Wielokrotnie sugerowano, by tę propozycje [tj. fatwę] zarejestrować jako dokument ONZ. W najbliższych sześciu miesiącach musimy zobaczyć u was intencje, które są dobre, i zobowiązania [które są spełnione]… Wy [tj. Zachód musicie dokonać budujących zaufanie kroków. Rząd irański i jego przywódca nie unikają budowania zaufania i droga jest otwarta” [13] .
Podczas ceremonii honorowania męczenników 17 grudnia 2013 r. minister obrony Hossein Dehqan powiedział: „Faktu, że mamy cykl paliwa nuklearnego i [możliwości] wzbogacania, nie należy traktować lekceważąco, ponieważ nuklearne know-how rzuca na kolana aroganckie kraje” [14] .
W przemówieniu 26 grudnia przewodniczący Madżlisu Ali Laridżani powiedział, zwracając się do Zachodu: „Ostrzegam [was] – nie myślcie nawet o oszukaniu nas. Czasami prezydent amerykański albo ktoś spośród ludzi Zachodu głosi błędną koncepcję, że Iran zgodził się na negocjacje z powodu wpływu sankcji. Jeśli to myślą naprawdę, to niewątpliwie ucierpią i będą tego żałować… Ostrzegamy [was] – nie sądźcie nas błędnie i nie myślcie, że sankcje wywarły na nas presję. Jeśli znowu pomylicie się w ocenie, będziecie mieli do czynienia z nowszym zjawiskiem [przypuszczalnie aluzja do propozycji Madżlisu o 60%, patrz poniżej]. Teraz jest pora na racjonalną dyskusję. Schowajcie opcję [militarną] do kieszeni, a wasz intelekt połóżcie na stole [negocjacyjnym]” [15] .
Propozycja Madżlisu: wzbogacimy uran do 60%
Pod koniec grudnia 230 delegatów Madżlisu, spośród 270, podpisało propozycję ustawy, która zobowiązałaby rząd do wzbogacenia uranu do 60%, gdyby grupa 5+1 nasiliła sankcje nałożone na Iran lub zaszkodziła jego prawom nuklearnym [16] . Jeden z sygnatariuszy, Mehdi Mousawinedżad, powiedział, że ustawa wymaga także od rządu aktywowania reaktora Arak [17] .
Rzecznik Komisji Bezpieczeństwa Narodowego Madżlisu, Hossein Naqawi Hosseini, powiedział witrynie internetowej Madżlisu, że propozycja Madżlisu wzbogacania uranu do 60% była „wsparciem dla zespołu negocjacyjnego”, jak również posunięciem kontrującym zamiary USA podniesienia sankcji. Dodał: „Madżlis nie opuści zespołu negocjacyjnego” [18] .
Odnosząc się do tej propozycji Madżlisu przewodniczący Irańskiej Organizacji Energii Atomowej, Ali Akbar Salehi, powiedział na ceremonii 5 stycznia 2014 r. honorującej “męczenników nuklearnych” Iranu, to jest, irańskich naukowców nuklearnych, którzy zostali zabici w ostatnich latach: „Będziemy posłuszni każdej decyzji podjętej przez obecne źródła legislatury państwa [tj. Madżlis]” [19] . Wiceminister Spraw Zagranicznych, Araghchi, także powiedział w sprawie tego projektu ustawy: “Każde prawo uchwalone przez Madżlis jest oczywiście wiążące dla nas” [20] .
Należy wspomnieć, że w kilka godzin po ogłoszeniu dokumentu genewskiego, oficjalny rzecznik irański powiedział, że odmrożono 8 miliardów dolarów aktywów irańskich. Inne wypowiedzi wspominały niższe sumy, a potem zaprzeczono temu oświadczeniu. Jest możliwe, że to posunięcie, którego dokonały USA zaledwie kilka godzin po ogłoszeniu dokumentu, nie było przeznaczone do publikacji (patrz Aneks).
Permanentna umowa według Iranu
W wywiadzie z 28 grudnia dla telewizji irańskiej przewodniczący Irańskiej Organizacji Energii Atomowej, Ali Akbar Salehi, powiedział: „Po pierwszym kroku, który będzie trwał sześć miesięcy, będzie okres budowania zaufania, którego zasadą są kroki dwustronne. Ramy czasowe tego nie są określone, ale będzie to trwało kilka lat, podczas których podejmie się wiele działań. Kiedy to zostanie dokonane, irańskie dossier nuklearne zostanie oficjalnie uregulowane, bez żadnych ograniczeń dla naszej działalności nuklearnej. W tym czasie stopniowo będą miały miejsce [dalsze] kroki dwustronne; wzbogacanie do 5%, jak również badania i rozwój będą kontynuowane; a jeśli to będzie niezbędne, będziemy także produkować uran [wzbogacony do] 20%…
Nie możemy zaakceptować ustalania przez nich naszego poziomu wzbogacania. Oczywiście, nie chcemy wzbogacać 10 tysięcy ton uranu rocznie. Musimy zobaczyć poziom, do którego chcemy wzbogacać – to jest, do naszych reaktorów, Gdybyśmy byli pewni, że dadzą nam paliwo do naszych reaktorów, być może wcale nie musielibyśmy produkować paliwa nuklearnego, ale nie mamy do nich zaufania…
Potrzebujemy paliwa do pięciu reaktorów [z całkowitą produkcją] tysiąca megawatów [należy podkreślić, że Iran ma jeden tylko reaktor, w Buszehr]. W celu wyposażenia miejsca wzbogacania w Natanz w 50 tysięcy centryfug, które będą produkowały paliwo dla jednego reaktora, potrzebujemy siedem lub osiem lat. Obecnie reaktor w Buszehr wymaga 30 ton paliwa rocznie [uwaga: tego paliwa dostarcza Rosja według podpisanego porozumienia]. Dlatego musimy być pewni, że będzie dostarczane paliwo wymagane w naszych reaktorach, a nie mamy zaufania, że oni nas zaopatrzą…
Iran nie wycofa się z żadnego prawa zapewnionego przez NPT i kartę IAEA. Równocześnie, ma także własne zobowiązania. Dlatego wzbogacanie jest naszym prawem i możemy wzbogacać w każdy sposób i do każdego poziomu i ilości. Na podstawie porozumienia genewskiego dobrowolnie zamrozimy wzbogacanie do 20% na sześć miesięcy, podczas których ma zostać postawiony pierwszy krok…
Oni wiedzą, że nie zboczyliśmy z drogi cywilnej [w naszym programie nuklearnym] i że, w oparciu o fatwę Najwyższego Przywódcy [Chameneiego] i o nasze religijne i moralne stanowisko, nie idziemy w kierunku produkcji, magazynowania i używania broni nuklearnej. Frustruje ich fakt, że jako niezależny kraj w tym regionie Iran może wpłynąć na wzajemne stosunki w regionie z powodu swojego niezależnego nuklearnego potencjału technologicznego… Iran jest silnym krajem w regionie i na arenie międzynarodowej i ich [tj. Zachodu] olbrzymi nacisk na nas, byśmy dołączyli do ich osi, nie miał efektu. Ostatecznie zostali zmuszeni do rozmawiania z nami…
W końcowym kroku aktywność nuklearna Iranu będzie taka, jak Japonii i Niemiec [21] . To jest coś, co uznali 5+1. Na koniec tej gry, którą oni zaczęli, kwestia nuklearna Iranu zostanie uregulowana i Iran będzie miał prawa zgodnie z NPT” [22] .
Salehi dodał: ” IAEA nie ma żadnego upoważnienia do badania fałszywego twierdzenia Zachodu, że prowadzimy testy głowic nuklearnych. Zatrzymaliśmy nasze eksperymenty z laserowym wzbogacaniem, ale jest pięć lub sześć różnych sposobów wzbogacania [uranu] i nikt nie zmusi nas do wybrania konkretnej metody. Naszym celem jest rozwinięcie technologii nuklearnej według modelu japońskiego” [23] .
Przewodniczący Komisji Bezpieczeństwa Narodowego, Alaa Al-Din Boroudżerdi, powiedział: „Ostatecznym [celem] dokumentu genewskiego jest zabranie dossier [nuklearnego] Iranu z Rady Bezpieczeństwa ONZ, zakończenie wszystkich sankcji i uregulowanie statusu Iranu w sprawie jego pokojowego programu nuklearnego” [24] .
W wywiadzie z 22 grudnia dla pisma “Hamszahri Diplomatic” wiceminister spraw zagranicznych, Araghchi, mówił, co zdarzy się po zakończeniu sześciomiesięcznego okresu: „Na koniec porozumienia [genewskiego] mówi ono, że po wykonaniu końcowego kroku w wyznaczonych dla niego ramach czasowych i po tym, gdy go przejdziemy, program nuklearny Iranu będzie taki, jak program każdego innego kraju, który nie ma broni nuklearnej. Oznacza to normalizację wszystkich warunków, bez żadnych ograniczeń jakiegokolwiek rodzaju [narzuconych na Iran] w tej sprawie… Jeśli Iran potrzebuje [uranu] wzbogaconego do 20%, będzie [go wzbogacał] za zgodą obu stron. Jest możliwe, że w tym czasie wybudujemy nowe reaktory, do których będziemy potrzebowali paliwa nuklearnego [wzbogaconego do] 20% i będziemy [je] produkować według potrzeb”.
W odpowiedzi na pytanie ze strony pisma o to, czy istnieje zgoda dotycząca końcowego kroku umowy, powiedział: “Jak stwierdza porozumienie [genewskie], zgodziliśmy się na pierwszy krok i na końcowy krok. Jeśli chodzi o pierwszy etap, kroki zostały podane ze wszystkimi szczegółami, ale jeśli chodzi o końcowy krok, szczegóły są zanotowane tylko [w ogólnych] terminach. Na przykład, w końcowym kroku nie ma w ogóle żadnych sankcji. Wszystkie sankcje będą zniesione, lub w końcowym kroku będzie wzbogacanie, oczywiście w ramach ograniczeń, które wybierzemy zgodnie z naszymi potrzebami.
W tym kontekście użyte zostało słowo ‘obejmować’ [involve], to jest, że końcowy krok niewątpliwie będzie obejmować program wzbogacania. Ciekawostką jest to, że w Genewie godzinami negocjowaliśmy samo to słowo ‘obejmować’” [25] .
Aneks (nie spolszczony): Did The U.S. Unfreeze Iranian Assets Before Geneva Deal Came Into Force?
On November 24, 2013 at 8:00 AM Iran time, about three and a half hours after the press conference at which the Geneva paper was released, Iran’s IRNA news agency published an interview with Ali Naqi Khamushi, head of the British-Iranian Chamber of Commerce and former head of the Iranian Chamber of Commerce, titled „America Unfreezes $8 Billion In Iranian Assets.” Accompanying the interview was a report by IRNA that „the former head of Iran’s Chamber of Commerce announced today that some $8 billion in Iranian assets were unfrozen by the U.S.” [26]
It should be noted that this report gained immediate traction in the Iranian media and was widely quoted by leading Iranian websites such as that of Iran’s broadcasting authority IRIB, [27] Asr-e Iran, [28] Khabar Online, [29] and others.
IRNA report: „America Unfreezes $8 Billion In Iranian Assets”
Three hours later, Iran’s Mehr news agency also published an interview with Khamushi titled „America Unfreezes $4.3 Billion In Iranian Assets.” The Mehr report states: „The head of the British-Iranian Chamber of Commerce reported that $4.3 billion in assets of the Islamic Republic of Iran were unfrozen after the recent nuclear agreement between Iran and the 5+1 group in Geneva. In a short interview with Mehr, Ali Naqi Khamushi announced that $4.3 billion in Iranian assets in America were unfrozen in the first step. This came as a confidence-building move between Iran and the 5+1 group.” [30]
Mehr report: „American unfroze $4.3 billion in Iranian assets today”
In a November 25 interview with IRNA, government spokesman and presidential advisor for supervision and strategic affairs Mohammad Bagher Nobakht confirmed that assets had been unfrozen. The report states that Nobakht said „that the recent nuclear agreement has a significant impact on Iran’s economy and added that some Iranian assets frozen by America have been unfrozen. It is true.” [31]
Nobakht to IRNA: „Some Iranian assets frozen by American have been unfrozen.”
However, in a November 27 interview, Nobakht backed down from his statements, and refused to confirm that $8 billion in Iranian assets had been unfrozen. A Mehr news agency report stated: „On the margins of the government meeting today, Wednesday, in response to the Mehr correspondent’s question regarding the exact figure of [unfrozen Iranian] assets and regarding the sum that would be unfrozen within six months, with attention to the fact that several different figures are being mentioned in the matter of the unfreezing of Iranian assets, such as 8 billion, 4.3 billion, etc., [Nobakht said]: I do not confirm the figure of $8 billion that was mentioned in the media. He added: 'The unfrozen assets that Iran will receive during the next six months are much higher than the figures you just mentioned.'” [32]
Mehr report: Nobakht denies that $8 billion in Iranian assets have been unfrozen.
* Y. Mansharof, E. Kharrazi i Y. Lahat* są pracownikami badawczymi w MEMRI.
Przypisy (nie spolszczone):
[1] Fars (Iran), November 25, 2013.
[2] Fars (Iran), December 1, 2013.
[3] Fars (Iran), January 5, 2014.
[4] Araghchi commented on the proposed January 20 date for putting the Geneva deal into effect to be finalized: „If we can reach a consensus on these issues by the end of this week, the [proposed] January 20 date may be agreed upon, but for the moment, we cannot confirm whether the date would be January 20 or later.” PressTV, Iran, Jan 6, 2014. Iranian Atomic Energy Organization head Ali Akbar Salehi said at a January 5 ceremony honoring Iran’s „nuclear martyrs,” that is, nuclear scientists assassinated in recent years: „I hope that the first steps towards implementing the Joint Plan of Action will be possible very soon, by a particular date that apparently will be the third or fourth week in January…” ISNA, Iran, January 5, 2014.
[5] Fars (Iran), December 18, 2013.
[6] Fars (Iran), November 25, 2013.
[7] Fars (Iran), December 1, 2013.
[8] Fars (Iran), November 25, 2013.
[9] Fars (Iran), November 24, 2013.
[10] Fars (Iran), October 22, 2013.
[11] Iribnews.ir, December 22, 2013.
[12] For more on this alleged fatwa, see MEMRI Special Dispatch No. 5461, President Obama Endorses The Lie About Khamenei’s 'Fatwa’ Against Nuclear Arms, September 29, 2013.
[13] Shargh (Iran), January 5, 2014.
[14] Fars (Iran), December 17, 2013.
[15] ISNA (Iran), December 27, 2013.
[16] Press TV (Iran), December 30, 2013.
[17] Fars (Iran), December 25, 2013.
[18] Icana.ir, December 25, 2013.
[19] ISNA (Iran), January 5, 2014.
[20] Press TV (Iran), December 30, 2013.
[21] For more on Iran and the Japanese/German model, see MEMRI Inquiry & Analysis No. 513, Iran Foreign Minister: The Japanese Nuclear Model Applies To Us Too, May 7, 2009, and Inquiry & Analysis No. 209, Iran Seeks EU Consent for Modeling Its Nuclear Program on the 'Japanese/German Model’ â“i.e. Nuclear Fuel Cycle Capabilities Three Months Short of a Bomb, February 23, 2005.
[22] Fars (Iran), December 28. 2013.
[23] Fars (Iran), November 25, 2013.
[24] Mehr (Iran), January 5, 2014.
[25] IRNA (Iran), December 22, 2013.
[26] IRNA (Iran), November 24, 2013.
[27] Irib.ir, November 24, 2013.
[28] Asriran.com, November 24, 2013.
[29] Khabaronline.ir, November 24, 2013.
[30] Mehr (Iran), November 24, 2013.
[31] IRNA (Iran), November 25, 2013. [32] Mehr (Iran), November 27, 2013.
