W niedawnym artykule były afgański minister, Abdul Khaliq Fazal, podkreślił konieczność negocjacji między rządem afgańskim i grupami bojówkarskimi oraz między Afganistanem i jego wpływowymi sąsiadami, takimi jak Indie, Pakistan i Iran, w celu zapewnienia bezpieczeństwa w rozdzieranym wojną kraju.
Fazal, minister prac publicznych w latach 2001-2002, który mieszka obecnie w Australii, wzywał także rząd afgański do zapewnienia Irańczyków, iż obecność obcych wojsk na ziemi afgańskiej nie stanowi zagrożenia Iranu. Jego artykuł, zatytułowany „Czy Karzai i Obama mogą dostarczyć pokój?” został opublikowany przez afgańską witrynę internetowąQuqnoos.com.
Fazal wezwał także do neutralności Afganistanu w stosunkach z Pakistanem i Indiami, zauważając: “Afganistan musi zapewnić, że ani Indie, ani Pakistan nie otrzymają prawa używania Afganistanu jako swojego boiska, i Afganistan musi zachować neutralność i unikać stawania po którejkolwiek stronie w konfliktach”.
Poniżej podajemy fragmenty tego artykułu[1]:
„Prezydent Hamid Karzai musi przedstawić silny, profesjonalny, zdolny zespół, żeby ludzie mogli zaufać jemu, jego zespołowi i przywództwu”
[W kwietniu-maju 2010] zakończyłem trwająca miesiąc wizytę w Afganistanie, gdzie odkryłem, że sytuacja pod względem bezpieczeństwa staje się z dnia na dzień gorsza. W Kabulu większość ministerstw zabarykadowała budynki wysokimi, betonowymi murami. Niektóre główne ulice w mieście są zamknięte dla ogólnego ruchu. Na przykład ulica, przy której mieści się Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, została zablokowana i w rezultacie ucierpiał biznes w tej okolicy.
W ostatnich dwóch latach prezydent Karzai wydał dwa lub trzy dekrety, by ponownie otworzyć wszystkie ulice, ale żaden z tych rozkazów nie został jak dotąd wykonany. Wszyscy, włącznie z departamentem ochrony porządku publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, robią rzeczy sprzeczne z rozkazami prezydenta…
W 2004 r. Afgańczycy wierzyli, że dary społeczności międzynarodowej dadzą pozytywne rezultaty i zapewnią im pracę. Zagraniczne inwestycje przyniosą więcej pieniędzy i dóbr, żeby pobudzić rozwój kraju. Teraz ci ludzie kwestionują obecność obcych wojsk w kraju.
Jeśli afgański prezydent chce przetrwać następne cztery lata, musi być uczciwszy wobec swojego narodu i wobec społeczności międzynarodowej. Musi przedstawić jaśniejszą wizję i prosty plan rozwoju ekonomicznego, politycznego i kulturalnego dla przyszłego, niepodległego Afganistanu. Karzai musi wiele zmienić w sobie, ponieważ musi szczerze i uczciwie pracować na rzecz reformy politycznej i demokracji parlamentarnej. Prezydent Hamid Karzai musi przedstawić silny, profesjonalny, zdolny zespół, żeby ludzie mogli zaufać jemu, jego zespołowi i przywództwu…
„Pakistan musi przestać myśleć, że ekspansja afgańskich sił wojskowych jest przeszkodą dla jego interesów w regionie”
Na konferencji w USA prezydent Karzai ogłosił swoją politykę i powiedział, że jego nowy rząd chce wprowadzić ulepszenia w ekonomii, bezpieczeństwie i zarządzaniu Afganistanem. Prezydent Karzai odsłonił również szczegóły swojego planu zachęcania rebelianckich talibów do złożenia broni i zaprzestania przemocy oraz włączenia się w proces polityczny, mający na celu odbudowanie rozdartego wojną kraju.
Jestem pewien, że są to wszystko bardzo obiecujące informacje dla narodu afgańskiego, społeczności międzynarodowej i uzasadnionych pragnień prezydenta Karzaia… Ale czy same te dyskusje i plany mogą przekonać elementy wśród talibów, by wkroczyły w proces polityczny? I czy może to się powieść i być osiągalne bez zbadania szerszego obrazu problemów narodu?
Minione doświadczenia pokazały, że problemów Afganistanu nie można rozwiązać środkami militarnymi. Należy zauważyć, że propozycja prezydenta Karzaia do Rady Bezpieczeństwa ONZ, by zrewidować czarną listę Rady, musi być częścią negocjacji z talibami. Nazwiska tych talibów, którzy nie są powiązani z Al-Kaidą lub innymi grupami terrorystycznymi, powinny być usunięte z listy w celu zachęcenia talibów do przyjścia do stołu negocjacyjnego.
Wierzę, że pokój, bezpieczeństwo i stabilność mogą stać się udziałem Afganistanu, jeśli społeczność międzynarodowa i rząd afgański poważnie i obiektywnie spojrzy na następujące sprawy:
i) Powinna odbyć się wszechstronna dyskusja między Afganistanem a Pakistanem, w której oba [kraje] powinny zostać zapewnione, że żaden z nich nie ingeruje w sprawy wewnętrzne drugiego.
ii) Afganistan musi zapewnić, że ani Indie, ani Pakistan nie otrzymają prawa używania Afganistanu jako swojego boiska; i Afganistan musi zachować neutralność i unikać stawania po którejkolwiek stronie w konfliktach.
iii) Pakistan musi zdecydowanie zakończyć logistyczną, finansową i wszelkiego innego rodzaju pomoc dla talibów, jak również dla wszystkich innych grup, które walczą z wojskami afgańskimi i zagranicznymi w Afganistanie.
iv) Pakistan musi przestać myśleć, że ekspansja afgańskich sił wojskowych jest przeszkodą dla jego interesów w regionie. Należy pamiętać, że kiedy w przeszłości Afganistan miał dobrze wyszkolona armię, nigdy nie był zagrożeniem przeciwko interesom Pakistanu.
v) Rząd afgański powinien przeprowadzić wszechstronną dyskusję z rządem Iranu i zapewnić go, że obecność obcych wojsk w Afganistanie nie będzie zagrożeniem bezpieczeństwa i stabilności Iranu. Równocześnie trzeba poprosić rząd irański o zapewnienie rządu afgańskiego, że Iran nie wspiera ani nie zbroi Afgańczyków lub innych bojówkarzy, którzy wprowadzają przemoc do Afganistanu.
vi) Rząd afgański i społeczność międzynarodowa muszą zapewnić Rosję i Chiny, że obecność obcych wojsk w Afganistanie nie zagrozi im i ich przyjaciołom w regionie.
„Problemy w Afganistanie nie zostaną rozwiązane siłą ani pieniędzmi; jedyna droga wyjścia z obecnego problemu prowadzi przez negocjacje i zrozumienie”
W Afganistanie rząd Karzaia i społeczność międzynarodowa muszą spełnić następujące obowiązki, zanim możliwe będą pokój i bezpieczeństwo:
a) Stworzenie miejsc pracy dla bezrobotnych, którzy rozpaczliwie potrzebują dochodu dla siebie i swoich rodzin. Zatrudnienie wyeliminowałoby potrzebę płacenia grupom bojówkarskim, by zatrudniała cywilów.
b) Wielkim problemem jest korupcja; tak więc rząd Karzaia musi postawić pierwszy krok, a za nim społeczność międzynarodowa, by wyeliminować korupcję z wszystkich departamentów rządowych, kontrahentów i organizacji pozarządowych i muszą one być ściśle monitorowane.
c) Przejrzystość i odpowiedzialność wszystkich departamentów rządowych, kontrahentów i organizacji pozarządowych musi otrzymać wysoki priorytet.
d) Dobre zarządzanie można osiągnąć, kiedy rząd centralny zarobi na poparcie społeczeństwa afgańskiego.
Pora, by wszyscy doszli do wniosku, że problemy w Afganistanie nie zostaną rozwiązane siłą ani pieniędzmi. Jedyna droga wyjścia z obecnego problemu prowadzi przez negocjacje i zrozumienie.
[1] www.quqnoos.com, Afganistan, 19 maja 2010. Tekst artykułu został nieznacznie zredagowany dla większej jasnosci.
