Wprowadzenie
Strona internetowa Katarskiego Ministerstwa Edukacji opublikowała podręczniki do Islamskiej Edukacji za pierwsze półrocze roku szkolnego 2018/2019. Podręcznik dla klasy 11 poświęca rozdział tematowi orientalizmu[1] i chrześcijańskiej misji. Orientalizm i chrześcijańska misja są prezentowane jako „najbardziej oczywiste, znaczące i nikczemne” wyrazy „zachodniego ataku ideologicznego”, mającego na celu zniszczenie islamskiej kultury i podważenie fundamentalnych zasad muzułmanów. Orientaliści są opisani jako uczeni z Zachodu, których badania – produkt kościoła katolickiego – są skierowane na oczernianie islamu i zadośćuczynienie za klęskę krucjat oraz w celu propagowania celów religijnych, naukowych, handlowych i politycznych. W podręczniku twierdzi się, że orientalistyczne badania służyły zachodniemu kolonializmowi przez dostarczanie danych wywiadowczych, które pomagały kolonizatorom w przejęciu świata muzułmańskiego i pomogły „szerzyć zachodnią kulturę z pozycji protekcjonalności wobec innych ludów”. Znajduje się tam również twierdzenie, że orientalistyczne badania są stronnicze i skierowane na rzucanie wątpliwości na Mahometa jako proroka, jak też wypaczają muzułmańską historię, świadomie skupiając się na jej mrocznych rozdziałach i pomijając złote wieki islamu. Równocześnie podręcznik przedstawia szereg, jak to nazywa „sprawiedliwych” orientalistów, którzy chwalili islam – wśród nich niemiecka autorkę Sigrid Hunke, która była członkiem Niemieckiej Służby Nauce SS.
Niniejszy raport jest przeglądem tematu orientalizmu i misji chrześcijańskiej, jak tego naucza katarski podręcznik do Islamskiej Edukacji dla klasy 11.
[Ciąg dalszy raportu nie jest spolszczony]
